Park leży na granicy województw małopolskiego i podkarpackiego w samym sercu Beskidu Niskiego. Swoim zasięgiem obejmuje górne dorzecze Wisłoki oraz pasmo Magury Wątkowskiej. Jest jednym z dwóch parków narodowych na Podkarpaciu.
Historia
Magurski Park Narodowy utworzony został rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 listopada 1994 (Dz.U.Nr 126 poz. 618) miał obszar 199,62 km². Funkcjonowanie rozpoczął 1 stycznia 1995 r. W wyniku problemów z właścicielami gruntów został zmniejszony do obecnych 194,39 km² wraz z otuliną o powierzchni 22697 ha. 89,7% parku leży na terenie woj. podkarpackiego a 10,3% na terenie woj. małopolskiego.
1 września 2011 roku dyrektorem parku został Andrzej CzadernaPrzyroda :
MPN chroni przede wszystkim unikalny w skali Karpat obszar przejściowy między Karpatami Zachodnimi i Karpatami Wschodnimi. Ponad 90% powierzchni parku zajmują lasy. Na jego terenie wyróżnić można dwa piętra roślinne: pogórza i regla dolnego. Piętro pogórza, zajmujące około 43% powierzchni parku i sięgające 530 m n.p.m., to głównie drzewostany sztuczne z przewagą sosny. Znajdują się tu też liczne łąki i pastwiska, a także torfowiska. Piętro regla dolnego, zajmujące około 57% powierzchni parku i sięgające od 530 m n.p.m. wzwyż (najwyższy szczyt w parku to Wątkowa 846 m n.p.m.), to głównie naturalne lasy bukowe (udział lasów sztucznych jest tu zdecydowanie mniejszy) z domieszką jedlin i rzadko występujących w Karpatach jaworzyn. Istnieją tu trzy obszary ochrony ścisłej: Magura Wątkowska (1189 ha), Kamień (378 ha) i Zimna Woda (841 ha), jest rezerwat skalny Kornuty, i pomnik przyrody Diabli Kamień.
W parku występuje prawie 800 gatunków roślin i prawie 200 gatunków zwierząt (nie licząc owadów). Wśród roślin 59 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, 11 częściową, a 12 wpisanych jest do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin. Kilka roślin występujących w MPN:
- cebulica dwulistna,
- berberys pospolity,
- modrzyk górski,
- języcznik zwyczajny,
- paprotnik Brauna,
- róża francuska,
- czosnek niedźwiedzi,
- kruszczyk błotny i około 20 innych gatunków z rodziny storczykowatych m.in.: gnieźnik leśny, storczyca kulista, buławnik mieczolistny,
- lilia złotogłów,
- kosaciec syberyjski,
- przebiśnieg,
- miesięcznica trwała,
- zimowit jesienny,
Ssaki (57 gatunków) reprezentowane są w parku m.in. przez:
Spośród ptaków (117 gatunków) zauważyć trzeba występowanie:
- myszołowa, którego zagęszczenie w MPN jest jednym z najwyższych w Polsce.
- orlika krzykliwego,
- krogulca,
- bociana czarnego,
- orła przedniego (nielicznie),
- puszczyka uralskiego,
- trzmielojada,
- salamandra plamista,
- traszka karpacka i traszka górska,
- żmija zygzakowata,
- gniewosz plamisty,
- ropucha zielona,
- kumak górski,
- jaszczurka zwinka i jaszczurka żyworodna,
- zaskroniec,
- padalec,
- niepylak mnemozyna,
- pokłonnik osinowiec,
- nadobnica alpejska,
Klimat
Na obszarze MPN występują dwa piętra klimatyczne:
- piętro umiarkowanie polskie,
- piętro umiarkowanie chłodne.
Średnie roczne opady wahają się w granicach 800 - 900 mm (największe opady w lipcu)
Na terenie tym wieją również silne wiatry, które nasilają się przede wszystkim w okresie jesienno-zimowym. Nazywane one są wiatrami dukielskimi bądź rymanowskimi.
